Freeborn Brothers (Pol) Folk - Gypsy - Ska - Klezmer - Punk Pallieter Café Herselt (24-09-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Pallieter Café info artist: Freeborn Brothers © Rootsville 2019

Het leek wel of ze van de aardbol waren verdwenen deze "Freeborn Brothers". Er was een tijd dat we ze in om het even welke bezetting hier niet weg te denken waren op onze podia. Was het in een volledige bezetting, een duo of zelfs een Poolse versie van een rockabilly band, Niko Soszynski (banjo, drums, vocals) en Mateusz Plesniak (accordion, guitar, vocals) tekenden steevast voor een dosis georkestreerde chaos die dan nog best gesmaakt werd.

Plots zag ik deze vrijgevochten broertjes terug opduiken op een affiche en wel op het "Le Chateau Festival" in Oupeye en waren we er van bewust dat Kurt De Bont ze ook wel in de buurt zou programmeren. En zie een bericht deed me dan maar weer uit de zetel springen en trokken we zo in onze hoedanigheid als spitsbroeders richting "Pallieter Café". Bleek achteraf dat er ook een nog een verjaardagsfeestje aan de gang en dat helpt altijd wel voor de nodige ambiance.

Van deze "Freeborn Brothers" weet je niet op voorhand wat ze zullen gaan brengen maar hun muziek is steevast een mix van Folk, Gypsy, Klezmer en Ska, dit alles samen met een punksausje overgoten. Na een tijd van afwezigheid zagen we dat Niko en Mateusz er drie broertjes hadden bijgekregen. Het waren Paweł Kuś ( double bass, bass, vocals), Arek Hawro ( trumpet) en Krzysztof Rakoczy (trombone) die de boel kwamen te versterken. Een blazers sectie in aangepaste kledij die de boel kwamen te versterken en plots leek het wel op een Poolse versie van "King Khan & The Shrines" en dat belooft.

Hun nieuwe project heeft als titel "Astral Trails". Geen setlist te bespeuren, laat staan een draaiboek want deze "Astral Lights" houdt het midden tussen theater en circus met soms obscure verhalen in verweven, een draaiboek waar Quentin Tarantino dan weer zou van smullen. Helaas wordt een groot deel in het Pools gebracht en daar hun taal niet in mijn Warschau-pact destijds was opgenomen lieten we ons maar meenemen op hun rollercoaster van emoties en chaos.

Als eerste kwam Mateusz Plesniak en zijn met slavische getinte grooves op accordeon aan bod. In eerste instantie leek het of we hier een psychedelische polka zouden gaan krijgen maar alles stond in het teken van de opbouw naar deze "Astral Trails". Geleidelijk kwam de rest van de familie op het podium en bleek zo dat van de "Dark Side of the Moon" tot in "Pallieter café" dit maar een kleine stap is. Was het nu een versie van een Poolse Mariachi band of een chaos brengende Klezmer-punk, Joop mag het weten maar die was er zelfs niet, feit was wel dat we er met z'n allen plezier aan beleefden, dat stond al meteen als een paal boven water.

Nummers als "I See It In Your Eyes", "Down to Hell" en "Road Ends on Forever" konden we nog verstaan zolang er geen Pools tussenkwam want dan kon het evengoed "Vrolijke Vrienden" zijn geweest van Nonkel BoB. "Szczęśliwi Przyjaciele" aka vrolijke vrienden waren het dus niet, of toch wel want hun soms met Ska doordrenkte rifjes werkten meer dan aanstekelijk. In die mate dat het zelfs onnoemelijk plezant leek te worden en we in onze fantasie lieten meeslepen met nummers die vergelijkbaar waren met "Hava Nagila". Niets van dit alles uiteraard maar eerder een horror versie van "Hans en Grietje". Speciaal maar best verteerbaar mede door het theatrale karakter van deze "Astral Trails" en ook Tom Waits creëerde ooit onverstaanbare bokkesprongen.

We were all in for a chaotic night en zelfs het woordje corruption werd opgevangen. Zou het dan toch iets politieks gaan worden? Plots kwam het circus volledig tot ontplooiing en leek het of er een echtelijke ruzie aan de gang was tussen de trompet van Arek Hawro en de trombone van Krzysztof Rakoczy waarbij Arek het onderspit kwam te delven. Resultaat! Den Hans zijne "Pallieter" werd grondig gekuist. Dat deze "Freeborn Brothers" ook niet vies zijn om er een cover in te verwerken konden we ervaren door hun versie van Coolio's "Gangsta's Paradise". In de beleving van every song has his story liep dit soms groteske circus op zijn einde al werd de voorstelling van de band nog een hilarisch sluitstuk te noemen, en zie zelfs Quasimodo was alive 'n kickin'! Toch straffe kruiden uit Polen en nu op naar Wieze. It was Spooky and Fun!